Οι
πολιτικές χρήσεις της τρομοκρατίας. Λάθη της Βρεταννικής στρατηγικής.
"Οι Βρετανοί,που εξοπλίζουν τους κομμάντος-τους με μαχαίρια και τους δίνουν οδηγίες να χτυπάνε...στην πλάτη-διαμαρτυρήθηκαν ζωηρά όταν μια τέτοια τακτική εφαρμόστηκε εναντίον τους.Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτά επιτρέπονται μόνο στον πόλεμο.Ανοησίες.Έκανα πόλεμο στην Κύπρο ενάντια στους Βρεταννούς,κι αν αυτοί δεν αναγνώρισαν απ΄την αρχή αυτό το γεγονός,αναγκάστηκαν να το αναγνωρίσουν στο τέλος.Η αλήθεια είναι ότι η μορφή του πολέμου-μας,στον οποίο μερικές εκατοντάδες σκοτώθηκαν μέσα σε τέσσερα χρόνια,ήταν πιο εκλεκτικός από τους περισσότερους πολέμους και μιλάω έχοντας δει πεδία μάχης σκεπασμένα με νεκρούς.Εμείς δεν χτυπούσαμε,σαν τον βομβιστή,στα τυφλά.
Πυροβολούσαμε μόνο βρεταννούς στρατιώτες,που θα μας σκότωναν αν προλάβαιναν να πυροβολήσουν πρώτοι,και πολίτες που ήσαν προδότες ή πράκτορες της υπηρεσίας πληροφοριών.Το να πυροβολείς τους εχθρούς-σου στο δρόμο μπορεί να ήταν χωρίς προηγούμενο,αλλά επεδίωκα αποτελέσματα,όχι προηγούμενα.Πως κέρδισε τις νίκες-του ο Ναπολέων; Χτύπησε τους εχθρούς-του στα πλευρά ή στα μετόπισθεν.Κι ό,τι είναι σωστό σε μεγάλη κλίμακα δεν είναι λάθος όταν η κλίμακα περιορίζεται και οι πιθανότητες εναντίον-σου είναι εκατό προς μια."Τα λόγια αυτά είναι από τα «Απομνημονεύματα» του αρχηγού της ΕΟΚΑ,στρατηγού Γ.Γρίβα. το θέμα: η τρομοκρατία.
Αν κι ο Γρίβας είναι το αρχέτυπο του συντηρητικού στρατιωτικού-σωβινιστής και φασίστας στα μάτια των ελλήνων κομμουνιστών-η φιλοσοφία-του για την τρομοκρατία πλησιάζει εκείνη των αναρχιστών.Το κράτος ασκεί την εξουσία-του χρησιμοποιώντας την απειλή της ισχύος ,ισχυρίζονται οι αναρχιστές: ο αστυφύλακας στη γωνία είναι ο πράκτορας και το σύμβολο του κράτους και το ρεβόλβερ στη μέση-του βρίσκεται εκεί για να τρομάζει,ή,σε ακραίες περιπτώσεις,να σκοτώνει εκείνους που του αντιστέκονται.
Αν λοιπόν η εξουσία-του είναι παράνομη,επειδή ασκείται χωρίς την αβίαστη συναίνεση των κυβερνωμένων,δεν είναι σωστό και φυσικό ν’αντιμετωπίζεις την βία με βία,να σκοτώνεις τον αστυνομικό όπως σκοτώνει κανείς το ληστή και να πολεμάς τους άρπαγες της εξουσίας όπως πολεμά κανείς μια εισβολή;Πραγματικά,αυτή ήταν η λογική που οδήγησε το Γρίβα,έναν Ελληνοκύπριο,να κηρύξει τον πόλεμο στους βρεταννούς εξουσιαστές της ελληνικής(και τουρκικής) Κύπρου.Απόσπασμα από το πόνημα του Robert Taber "Θεωρία και Πρακτική του Ανταρτοπολέμου" (ο "πόλεμος του ψύλλου"), εκδόσεις Κάλβος.
"Οι Βρετανοί,που εξοπλίζουν τους κομμάντος-τους με μαχαίρια και τους δίνουν οδηγίες να χτυπάνε...στην πλάτη-διαμαρτυρήθηκαν ζωηρά όταν μια τέτοια τακτική εφαρμόστηκε εναντίον τους.Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι αυτά επιτρέπονται μόνο στον πόλεμο.Ανοησίες.Έκανα πόλεμο στην Κύπρο ενάντια στους Βρεταννούς,κι αν αυτοί δεν αναγνώρισαν απ΄την αρχή αυτό το γεγονός,αναγκάστηκαν να το αναγνωρίσουν στο τέλος.Η αλήθεια είναι ότι η μορφή του πολέμου-μας,στον οποίο μερικές εκατοντάδες σκοτώθηκαν μέσα σε τέσσερα χρόνια,ήταν πιο εκλεκτικός από τους περισσότερους πολέμους και μιλάω έχοντας δει πεδία μάχης σκεπασμένα με νεκρούς.Εμείς δεν χτυπούσαμε,σαν τον βομβιστή,στα τυφλά.
Πυροβολούσαμε μόνο βρεταννούς στρατιώτες,που θα μας σκότωναν αν προλάβαιναν να πυροβολήσουν πρώτοι,και πολίτες που ήσαν προδότες ή πράκτορες της υπηρεσίας πληροφοριών.Το να πυροβολείς τους εχθρούς-σου στο δρόμο μπορεί να ήταν χωρίς προηγούμενο,αλλά επεδίωκα αποτελέσματα,όχι προηγούμενα.Πως κέρδισε τις νίκες-του ο Ναπολέων; Χτύπησε τους εχθρούς-του στα πλευρά ή στα μετόπισθεν.Κι ό,τι είναι σωστό σε μεγάλη κλίμακα δεν είναι λάθος όταν η κλίμακα περιορίζεται και οι πιθανότητες εναντίον-σου είναι εκατό προς μια."Τα λόγια αυτά είναι από τα «Απομνημονεύματα» του αρχηγού της ΕΟΚΑ,στρατηγού Γ.Γρίβα. το θέμα: η τρομοκρατία.
Αν κι ο Γρίβας είναι το αρχέτυπο του συντηρητικού στρατιωτικού-σωβινιστής και φασίστας στα μάτια των ελλήνων κομμουνιστών-η φιλοσοφία-του για την τρομοκρατία πλησιάζει εκείνη των αναρχιστών.Το κράτος ασκεί την εξουσία-του χρησιμοποιώντας την απειλή της ισχύος ,ισχυρίζονται οι αναρχιστές: ο αστυφύλακας στη γωνία είναι ο πράκτορας και το σύμβολο του κράτους και το ρεβόλβερ στη μέση-του βρίσκεται εκεί για να τρομάζει,ή,σε ακραίες περιπτώσεις,να σκοτώνει εκείνους που του αντιστέκονται.
Αν λοιπόν η εξουσία-του είναι παράνομη,επειδή ασκείται χωρίς την αβίαστη συναίνεση των κυβερνωμένων,δεν είναι σωστό και φυσικό ν’αντιμετωπίζεις την βία με βία,να σκοτώνεις τον αστυνομικό όπως σκοτώνει κανείς το ληστή και να πολεμάς τους άρπαγες της εξουσίας όπως πολεμά κανείς μια εισβολή;Πραγματικά,αυτή ήταν η λογική που οδήγησε το Γρίβα,έναν Ελληνοκύπριο,να κηρύξει τον πόλεμο στους βρεταννούς εξουσιαστές της ελληνικής(και τουρκικής) Κύπρου.Απόσπασμα από το πόνημα του Robert Taber "Θεωρία και Πρακτική του Ανταρτοπολέμου" (ο "πόλεμος του ψύλλου"), εκδόσεις Κάλβος.
Το παραπάνω απόσπασμα δημοσιεύτηκε στο 27ο τεύχος
του ελληνικού Ε/Σ περιοδικού Omerta Terrormachine.
