Κάποιοι τρισκατάρατοι ρομαντικοί αποφάνθηκαν κάπου, κάπως, κάποτε, πως το παρελθόν προοιωνίζει το μέλλον. Αντίστροφα στο σήμερα, είναι οι ίδιοι προγονόπληκτοι οι οποίοι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ενώπιον της επερχόμενης ολοκληρωτικής εθνικής καταστροφής και καταμαρτυρούν πως το μέλλον ρίχνει άπλετο φως στο παρελθόν.
Αν όλοι εμείς, ως Έλληνες, δεν σεβαστήκαμε τον εθνικό πλούτο που κληρονομήσαμε στο παρελθόν, είναι στατιστικά βέβαιον πως δεν θα τον σεβαστούμε και στο άμεσο μέλλον. Πολλώ δε μάλλον οι πολιτισμικά ακρωτηριασμένες γενιές. Το επίκτητο συναντάει ως αντεστραμμένη φύση του το τραγικό στοιχείο, συνθέτοντας έτσι το μοιραίο πάζλ μιας νέας εθνικής τραγωδίας. Κάπως έτσι συνηθίζει να σκέφτεται το άγουρο ακόμα εφηβικό μυαλό. Διαισθάνεται τι μπορεί να σημαίνει μια ενδεχόμενη συντριβή του κόσμου που τον περιβάλλει. Το νεανικό αγρίμι διακατέχεται από μια πρωτόλεια σοφία. Νιώθει τι θα πει πραγματικά να θωπεύεις την φυσική θαλπωρή. Αφουγκράζεται και ρουφάει αισθαντικά τα ανήλιαγα τοπία, την βλάστηση, τα σιδηρόφρακτα τείχη των βουνοκορφών, τον γαλάζιο ουρανό, την χαρωπή δύση του ηλίου, τα χιόνια που στολίζουν τις βουνοπλαγιές, τα πρώτα χρώματα μετά το πέρας μιας καταιγίδας και πόσα άλλα.
Η φύση αποτελεί δίχως άλλο την ζωτική πηγή ενέργειας για όλους εμάς τους Έλληνες. Τρανό παράδειγμα και χαρακτηριστικό. Οπόταν κι αν πάει κανείς στην εξοχή, σε οποιοδήποτε μέρος της πατρίδας μας, έρχεται αντιμέτωπος με το μεγαλείο της φύσης. Ο φυσικός πλούτος δημιουργεί δέος στον επισκέπτη. Ο τωρινός επισκέπτης ήταν κάποτε αναπόσπαστο μέρος της φύσης. Στους τωρινούς χρόνους δεν είναι τίποτα άλλο από μια νεοελληνική περιφερόμενη μαριονέτα που ξοδεύει το αποκομμένο από την παράδοση «είναι» του σε κατάποση λίτρων coca-cola και συναφών νοσηρών σκευασμάτων. Ο σεβασμός στον χώρο που διαμένει αποτελεί ίδιον της παιδείας που τον χαρακτηρίζει. Τα απορρίμματα επαφίενται στην αρμοδιότητα της ανύπαρκτης κρατικής μέριμνας, ποτέ όμως στον ίδιον.
Υπαίτιο για την κατάσταση αυτή είναι το ψυχαναγκαστικό ηφαίστειο που εκρήγνυται καθημερινά μέσα του χωρίς την εσώτερη ψυχική λάβα να βρίσκει την ατραπό της εκτόνωσης της. Μήπως οι ψυχικές βαλβίδες εκτόνωσης και τα αντανακλαστικά που άλλοτε θωρούσαν με την αξιοζήλευτη λάμψη του κτήνους τον κόσμο, έπαψαν να έχουν την παρθενική ορμή και τον ζήλο για την περιπέτεια;
Τι άραγε συνέβη στον ψυχικό κόσμο του ασυνείδητου όντος; Η αχαριστία του όντος εξαιτίας της παρατεταμένης επιβίωσης; Ή το κάλπικο όραμα μιας νέας ζωής;
Οι αρχαιολογικοί χώροι και τα αρχαιολογικά μουσεία μοιάζουν στοιχειακά και εγκαταλελειμμένα στις ορέξεις του εκάστοτε ψυχικώς αρρώστου αρχαιοκάπηλου και του μανιακού για αισχρό κέρδος εμπόρου. Οι βιότοποι και οι υδροφόροι ορίζοντες, τα μεταλλεία και οι ουκ ολίγες πλουτοπαραγωγικές πηγές της πατρίδας μας, έρμαια στις ορέξεις των διαφόρων πολυεθνικών. Οι ασυνείδητοι και ιδιοτελείς νεοέλληνες εμπορεύονται κάτι που δεν τους ανήκει και ουδέποτε τους ανήκε. Ο φυσικός πλούτος μας. Δασικές εκτάσεις καίγονται κάθε χρόνο ολοσχερώς από τους ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΥΣ ημεδαπούς και αλλοδαπούς εμπρηστές, ενώ γελάμε θυμικά βλέποντας το προδοτικό κράτος να παίρνει ημίμετρα όντας ένοχο και υπεύθυνο διά των οργάνων του για τα όποια τεκταινόμενα λαμβάνουν χώρα.
Αν οι πολιτικοί αλήτες θεωρούν πως η φύση έχει εκμεταλλευτική αξία για εκείνους, όντες οι ίδιοι άνετοι και χαλαροί στις βίλες τους, τους εγγυόμαστε πως εμείς αγαπάμε εκ βαθέων τη φύση και θα κάψουμε τις πόλεις φυλακές που έφτιαξαν, ώστε να μας αποκόψουν από τη ρίζα μας.
Η ύπουλη φωτιά των μεγαλοεργολάβων και των λοιπών προδοτών δεν μας πυρώνει, η αληθινή φωτιά του Ήφαιστου καίει ολότελα μέσα μας και είναι πύρινη και επαναστατική για να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της. Είμαστε τα παιδιά του Ήφαιστου!
Την πατρίδα αυτήν την κληρονομήσαμε όλοι μαζί και από κοινού. Εξ’ αδιαιρέτου. Όχι σε κατακερματισμένα τεμάχια προς εκμετάλλευση του εκάστοτε τυχοδιώκτη. Η παρακαταθήκη των προγόνων μας ήταν η διατήρηση της κληρονομιάς της πατρώας γης, η απότιση τιμών στους ήρωες του γένους και η εδαφική επέκταση της με ιερό πόλεμο. Αντ’ αυτών, οι νεότεροι γνωρίσαμε την εδαφική εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, την απεμπόληση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας, τον εθνικό και κοινωνικό μαρασμό, το δόγμα «δεν διεκδικούμε τίποτε», την επίπλαστη ισότητα, την υποτέλεια, το κάθε λογής ιταμό νεοελληνικό ιδανικό και την επιβολή της νοσηρής θέλησης των λίγων ασθενών έναντι των πολλών ασθενικών.
Η ρίζα του κακού είναι η Δημοκρατία και το αποτέλεσμα της είναι η οχλοκρατία…
Αν υποθέσουμε πως η παράδοση είναι αποτυπωμένη στο σώμα της κατασπαραγμένης Ελλάδας, εκείνη δείχνει να μας γυρίζει την πλάτη σε ένδειξη περιφρόνησης για την νεοελληνική κατάντια μας. Κάποτε τα βουνά αγκάλιαζαν ευλαβικά τους καστανόξανθους λόγκους και τα γραφικά χωριά που χρωμάτιζαν τις βουνοπλαγιές τους με τις κεραμυδένιες σκεπές τους και τις πετρόχτιστες μάντρες τους. Τώρα είναι όλα πολύ διαφορετικά…
Η εγκατάλειψη, η ερήμωση και η εκμεταλλευτική οριοθέτηση των πάντων έχουν δώσει την θέση τους στο άλλοτε ζωντανό και μυσταγωγικό τοπίο. Οι αξίες εκπίπτουν ή βρίσκονται σε πτώση, επομένως οτιδήποτε μας περιβάλλει, γνωρίζει τον χαμό με την πάροδο του χρόνου.
Κάνοντας τις ανωτέρω διαπιστώσεις, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις ευθύνες μας. Μια επικείμενη φυσική καταστροφή μπορεί να αποδείξει την αλήθεια των όσων λέγονται σε αυτές τις γραμμές. Λίαν προσφάτως, η είδηση για την επικείμενη καταστροφή που πρόκειται να συμβεί στην περιοχή που εδράζεται στους πρόποδες του Ολύμπου, εφόσον υπήρξε έγκριση ταφής βιομηχανικών αποβλήτων και τώρα έχει τεθεί ζήτημα επέκτασης των λατομείων με πρότερη παραχώρηση νέας δημόσιας έκτασης 95.000 στρεμμάτων! Η βιβλικών διαστάσεων καταστροφή αυτή έχει να κάνει με την γεωγραφική περιοχή πέριξ του Ολύμπου. Ο Όλυμπος αποτελεί για μας τους Έλληνες το ανυπέρβλητο ιερό βουνό των Θεών και αυτό συνεπάγεται πολλά διαφορετικά για τις επιπτώσεις που θα έχει μια ενδεχόμενη καταστροφή της ευρύτερης περιοχής. Ενστικτωδώς θεωρούμε πως οι προσπάθειες των τοπικών κρατικών αρχών και των εκμεταλλευτριών εταιρειών θα αποτύχουν παταγωδώς και θα δικαιωθούμε για την εκτίμησή μας αυτή.
Όπως ανεγράφη μάλιστα σε γνωστή ειδησεογραφική ιστοσελίδα: «Η αιτούμενη έκταση «458» για λατομική δραστηριότητα εγκυμονεί σοβαρό κίνδυνο! Η ευρύτερη παραολύμπια περιοχή θα υποστεί ανεπανόρθωτες αλλοιώσεις! Η αισθητική και η υλική υποβάθμιση του ευρύτερου φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος θα είναι η αρχή του τέλους για το βουνό των θεών. Κάποιοι ψιθυρίζουν ότι και αυτή η επέκταση σχετίζεται με το «απέναντι» αεροδρόμιο που χρειάζεται χιλιάδες τόνους χαλικιών για την επέκταση του...»
Τίθεται ένα ερώτημα: τι θα κάνουμε για να εμποδίσουμε το έγκλημα αυτό;
Αν ξεπουλάνε για αμμοχάλικο τον ιερό τόπο των Ελλήνων, υποχρεούμαστε να πουλήσουμε για μπρελόκ τα κουφάρια των προδοτών στα πανέρια της λαϊκής αγοράς. Όμως, λογαριάζουν χωρίς εμάς. Τα σημερινά «πρόβατα», τους «λύκους» θα τους φάνε.
Εμείς είμαστε οι πραγματικοί λύκοι ανάμεσα στα πρόβατα.
Έλληνες ξυπνήστε! Το κίβδηλο όνειρο των βαβελλήνων καπιταλιστών, των εβραιομασόνων και των εντολοδόχων τους, δεν είναι το δικό μας εξίσου κάλπικο νεοελληνικό όνειρο της ευημερίας και της ανάπτυξης. Ο λαός πεινάει, τα λεφτά τσεπώνονται από τα κοράκια που τρώνε τις σάρκες της πατρίδας μας. Το δικό μας όραμα περνάει μέσα από την απόλυτη συντριβή του παρόντος κόσμου….
Ή θα γκρεμίσουμε τα τείχη των φυλακών που υψώνονται γύρω μας ή θα πεθάνουμε μαζί τους.
Εμείς προτιμούμε να πεθάνουμε όρθιοι και να μην ζήσουμε γονατιστοί! Εθνικιστική Εξέγερση εδώ και τώρα!
Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές
Α.Μ.Ε.
