ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
1. Η σημαντικότερη αρχή της ηγεσίας είναι η καθοδήγηση δια του παραδείγματος. Αν είναι έστω κι ελάχιστα δυνατόν, ο ηγέτης πρέπει να έχει κάνει ήδη ο ίδιος αυτό που ζητεί από άλλους να κάνουν.
2. Οι ικανότεροι ηγέτες συνήθως "αναδεικνύονται από τη βάση". Ηγούνται δια του παραδείγματος και βάσει της πείρας τους.
3. Μια απαράβατη αρχή είναι ότι ο ηγέτης πρέπει να πιστεύει απόλυτα στον σκοπό για τον οποίο αγωνίζεται. Η αφοσίωση του ηγέτη μεταδίδεται στους άνδρες του.
4. Ο ηγέτης δεν πρέπει να παρατηρεί, αλλά να μοιράζεται με τους άνδρες του αυτό που πρέπει να υπομείνουν. Η ηγεσία δεν συνίσταται στην αρχηγία, αλλά στην καθοδήγηση.
5. Αυτός που δεν θα πράξει ο ίδιος ό,τι ζητεί από άλλους να πράξουν, είναι αρχηγός, όχι ηγέτης.
6. Δεν υπάρχει χώρος για θεωρητικολογίες σ’ έναν ηγέτη. Οι επιτυχίες του μετρώνται από τα επιτεύγματά του, όχι από θεωρίες. Καλές ιδέες είναι εκείνες που έχουν αποτέλεσμα, όλες οι υπόλοιπες είναι για τους καιροσκόπους.
7. Στους ηγέτες δεν χαρίζεται ο σεβασμός, τον κερδίζουν. Αν δεν έχει τον σεβασμό των στρατιωτών του, ο ηγέτης πρέπει να κοιτάξει μέσα του για να βρει το γιατί.
8. Αυτός που, ύστερα από πολλή σκέψη και περισυλλογή, οραματίζεται τον εαυτό του ως ηγέτη, συνήθως δεν είναι, ή θα έπρεπε να ηγείται ήδη αντί να σχεδιάζει να το κάνει.
9. Υπάρχουν άνθρωποι "γεννημένοι ηγέτες", όπως κι άνθρωποι γεννημένοι για να ηγούνται. Οι πρώτοι διαθέτουν φυσική ικανότητα και ταλέντο εξ αρχής, οι δεύτεροι από εξάσκηση και πείρα.
10. Ο ηγέτης δεν ζει κλεισμένος στον εαυτό του, κατανοεί τους ανθρώπους και τα κίνητρά τους. Δίνει επαίνους κι αναγνώριση σε όσους πετυχαίνουν, ενδιαφέρον και βοήθεια σε όσους αποτυχαίνουν. Οι άνδρες στις γραμμές του έχουν πάντοτε μια δεύτερη ευκαιρία να αποδείξουν πως αξίζουν. Κάποιος που έχει δώσει τα πάντα, δεν πρέπει να κριθεί αυστηρά για ένα μεμονωμένο περιστατικό, που μπορεί να υπόκειται στα παιχνίδια της ζωής.
11. Ο δυσκολότερος άθλος ενός ηγέτη είναι να μεταβιβάζει την εξουσία. Το να το κάνει, όποτε γίνεται, είναι αυτό είναι που τον καθιστά ανώτερο από τους ηγέτες εκείνους που δεν μπορούν να το κάνουν.
12. Ένας αληθινά λαμπρός ηγέτης, διαρκώς αναζητά τον αντικαταστάτη του.
του Louis R. Beam, από το τριμηνιαίο περιοδικό «Ο στασιαστής» (The Seditionist).
(δημοσιεύτηκε στο Omerta NS/WP, τεύχος 39ο)
