Ποίος στο σύντροφον απλώνει χέρι, ωσάν να βοηθηθεί· ποίος τη σάρκα του δαγκώνει όσο που να νεκρωθεί.

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ' (Μέρος 3ο)





Οι χαμένες φυλές του Ισραήλ
Η καταγωγή απ' τον Εωσφόρο



Ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την εκστρατεία του στα βάθη της Ασίας έκλεισε μέσα στην Γη τα βδελυρά έθνη, τους Γωγ και τους Μαγωγ, σφραγίζοντας πύλες που τα κρατούσαν παγιδευμένα. Δεν μπορούμε να γωνρίζουμε αν ο Μέγας Αλεξανδρος είχε αυτό σαν σκοπό του ή απλώς προέκυψε στην πορεία. Σημασία έχει ότι αυτό έγινε και δεν είναι κάποιο τυχαίο, άνευ σημασίας γεγονός.



'Καθώς λοιπόν θα οδεύει ο κόσμος προς το τέλος του θα ανοίξει ο Θεός (δια Αγγέλου Του) τις 'Πύλες'. Στην αποκάλυψη του Ιωάννου, (Κεφ 20, 9) αναφέρεται: 'καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς γῆς, καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτούς'. Ανεβαίνει κάπου, κάποιος που είναι κάτω και έχει την μορφή Δράκοντος. Άρα η γη των 'Γωγ και Μαγώγ' (στο ίδιο, Κεφ. 8) βρίσκεται υπόγεια. Στην Αποκάλυψη (Θ, 1-2-3) αναφέρεται: 'και εδόθη αυτώ η κλεις του φρέατος της αβύσσου και ήνοιξε το φρέαρ της αβύσσου και ανέβη καπνός εκ του φρέατος ως καπνός καμίνου καιομένης και εσκοτίσθη ο ήλιος και ο αήρ εκ του καπνού του φρέατος. Και εκ του καπνού εξήλθον ακρίδες εις την γην και εδόθη αυταίς εξουσία ως έχουσιν εξουσίαν οι σκορπιοί της γης'. Βλέπουμε ότι ανοίγει το φρέαρ της αβύσσου και απ' τα έγκατα της γης εξέρχονται περίεργα όντα, σκοπός των οποίων είναι να βασανίσουν τους αμαρτωλούς. 'Καὶ τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἡτοιμασμένοις εἰς πόλεμον, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοι ὅμοιοι χρυσίῳ, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων' (Κεφ.Θ,7) Η Αποκάλυψη αναφέρει αυτά τα περίεργα όντα, τα οποία εκτός απ' την τερατόμορφη όψη τους έχουν και 'πνευματικό οπλισμό', δηλαδή έχουν τη δυνατότητα δια της σκέψης και μόνο να ενεργούν.



Σύμφωνα λοιπόν με τις ελάχιστες δημοσιοποιημένες πηγες, που είναι η αρχαία ελληνική μυθιστορία, η Παλαιά Διαθήκη και ο απόκρυφο βιβλίο του Ενώχ, κάποιοι σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη (Γένεσις, Κεφ 6, 1-2), οι Ελοχίμ, παρά το θέλημα του Θεού συνεβρέθησαν με τις κόρες των ανθρώπων και δημιουργήθηκαν κάποια όντα, πλάσματα, ξεχωριστά μεν, αποκυήματα πράξεως ανομίας δε. Τα πλάσματα αυτά πολέμησαν μεταξύ τους και οι νικητές έκλεισαν τους ηττημένους στα 'Τάρταρα', σφραγίζοντας τους μέσα στη Γη με ειδικές 'πύλες' που τίποτε δε μπορούσε θεωρητικά να τις ανοίξει. Οι νικητές παρεξετράπησαν παίζοντας το Θεοί και Θεές μεταξύ των ανθρώπων, αφού οι δυνάμεις και οι ικανότητές τους ήσαν υπεράνθρωπες. Σταδιακά περιορίστηκαν και οι τελευταίοι στο εσωτερικό της Γης. Τα 'Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών' αναφέρουν: ''όταν οι παλιοί κάτοικοι της Γης, (τα βδελυρά έθνη;), θα πολεμήσουν με τους 'καινούργιους' (ανθρώπους), τότε θα γίνει ένας πόλεμος που όμοιός του δεν ξανάγινε πάνω στον πλανήτη".Ο Άγιος Ανδρέας μας μιλάει για72 βασιλείς, και πιθανότατα να πρόκειται για 72 ομαδες ανθρωπων.



Διάφορες διηγήσεις όπως του Κτησία και του Σκύλακος αναφέρονταν σε πολλά περίεργα πράγματα προς τα μέρη στα οποία εξαπλώθηκαν οι εκστρατείες του Αλεξάνδρου των Ελλήνων. Σε σχέση με όσα κατέγραψε ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς υποθέτουμε ότι ο Αλέξανδρος έφτασε στο 'πρώτο έθνος της Ασίας (που) είναι οι (γυναικοκρατούμενοι) Σαυρομάτες', ή στο 'έθνος των Μακροκέφαλων' κοντά στην Ελληνική πόλη Τραπεζούς, ή 'στα ανάκτορα της Κοίλης (=κούφιας;) Συρίας', οι στους Αιθίοπες που 'είναι πιο γεροδεμένοι από όλους τους ανθρώπους, απ’ όσους εμείς γνωρίζουμε, ψηλότεροι από τέσσερις πήχες (2 μ.). Μερικοί μάλιστα εξ αυτών φτάνουν στο ύψος πέντε πήχεων (2.30 μ.)' οι οποίοι 'χρησιμοποιούν βέλη πυρακτωμένα'. Ο Σκύλαξ επίσης, αναφέρεται στους 'κάτω από την γη κατοικούντες', τους 'Τρωγλοδύτες'. Στα μέρη που κινήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος ενδεχομένως συνήντησε το 'έθνος των ανδροφάγων Σκυθών' (Ανωνύμου, Πόντου Ευξείνου και Μαιώτιδος λίμνης Περίπλους). Ο Αριστοτέλης αναφέρεται στο Σκύλακα στα 'Πολιτικά' του, για την αναφορά του στους Ινδούς βασιλείς. Ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς ήτο εξερευνητής του 6ου αιώνα π.Χ., ο οποίος με εντολή του Δαρείου Α' εξερεύνησε τις ασιατικές ακτές πέρα απ' τον Ινδό ποταμό, όπως τουλάχιστον μας μεταφέρει ο Ηρόδοτος. Καταγόταν απ' τα Καρύανδα της Καρίας (περισσότερα για τον Μαίανδρο και την Καρία στην μπροσούρα μας 'Μαίανδρος: Αρχέτυπη Ταυτότητα'). Ποιοί ήσαν αυτοί οι λαοί που τρέφονταν με ανθρώπινη σάρκα, αι οποίοι ήσαν ψηλοί σαν γίγαντες, είχαν μακρουλά κεφάλια (τέτοια έχουν βρεθεί στο Περού), κατοικούσαν στο εσωτερικό της γης και είχαν μάτια σαύρας; Οι περιγραφές αυτές ταιριάζουν απολύτως με την Αδελφότητα των Ερπετοειδών. Ο Σκύλαξ ξεκίνησε το ταξείδι του απ' την πόλη Κασπάτυρο στις εκβολές του Ινδού ποταμού, με κατεύθυνση προς τ' ανατολικά. Μετά πήγε δυτικά προς την χερσόνησο της Αραβίας. Κατέγραψε τους όρμους, τα λιμάνια, τους υφάλους και ό,τι άλλο γεωγραφικό σημείο είχε ενδιαφέρον για χαρτογράφηση. Το πλοίο του Σκύλακος περιέπλευσε την αραβική χερσόνησο και ύστερα από 30 περίπου μήνες κατέφτασε στην Αίγυπτο, στην περιοχή του Σουέζ. Λόγω του μεγάλου αυτού ταξειδιού στο άγνωστο, ο Σκύλαξ έγραψε έναν περίπλου (τύπος ταξιδιωτικού οδηγού της εποχής) που έχει μείνει γνωστός ως 'Περί Ινδών' ή 'Περίπλους'.



Μία ενδιαφέρουσα πληροφορία που αφορά τον Αλέξανδρο και πιθανότατα τα παραπάνω έθνη είναι η εξής: '[…] Συνάντησα (ο Αλέξανδρος), επίσης, πολλά έθνη που έτρωγαν σάρκες ανθρώπων και έπιναν το αίμα ζώων και θηρίων σαν νερό. Τους νεκρούς τους δεν τους έθαβαν, αλλά τους έτρωγαν. […] τους επιτέθηκα, σκότωσα με το σπαθί μου πολλούς απ' αυτούς και υποδούλωσα την χώρα τους. […] και τράπηκαν σε άτακτη φυγή. […] μέχρι που οχυρώθηκαν πίσω από τα δύο βουνά που λέγονται Μαζοί του Βορρά και δεν υπάρχει άλλη είσοδος ή έξοδος εκτός από αυτήν ανάμεσα στα δύο βουνά. […] Και μεταχειρίστηκα κάθε μέσο, ώστε να μην έχουν άλλη έξοδο πλην αυτής […]. Και στο σημείο αυτό έκτισα χάλκινες πύλες πλάτους είκοσι δύο πήχεων και ύψους εξήντα, και τις πέρασα μέσα έξω με ασβέστη, ώστε να μην μπορούν να τις ανοίξουν ούτε με φωτιά, ούτε με σίδερο, ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Γιατί ο ασβέστης σβήνει τη φωτιά και σπάει τα σίδερα. Έξω απ' αυτές τις φοβερότατες πύλες έκτισα άλλη οικοδομή με σκληρές πέτρες, που καθεμιά τους είχε πλάτος έντεκα πήχες, ύψος είκοσι και μήκος εξήντα. Έτσι λοιπόν ασφάλισα τη νέα αυτή οικοδομή, πότισα τις πέτρες με κασσίτερο, τον οποίο ανέμειξα με μολύβι και την πέρασα με 'ασικύτινο', ώστε τίποτε να μην μπορέσει ποτέ να τις ανοίξει, και τις ονόμασα πύλες της Κασπίας. Εκεί μέσα έκλεισα είκοσι δύο βασιλείς. Τα ονόματα αυτών των εθνών είναι Μαγώγ, Γωθ, Κυνοκέφαλοι, Νούνοι, Φονοκέρατοι, Συριασοροί, Ίωνες, Καταμόργοροι, Ιμαντόποδες, Καμπάνες, Σαμάνδρεις, Ιππύεις, Επάμβοροι' (Ψευδοκαλλισθένης, Αλεξάνδρου Πράξεις). Οι υποχθόνιες χώρες που στεγάζουν όλους αυτούς, δηλαδή τα 'ρυπαρά έθνη' στην Αποκάλυψη του Ιωάννου ονομάζονται γη των Γωγ και Μαγώγ. Ο Άγιος Ανδρεας μιλάει για 'Ινδαλία' δηλαδή για την περιοχή της Ινδίας και πιθανότατα και των Ιμαλαϊων, ενώ κατά άλλα βιβλία πύλες υπάρχουν και αλλού. Οι 'Πύλες' ήσαν απαραβίαστες. Τα υπόγεια γένη, απόρρεια επιμειξιών με ανθρώπους αυξάνονταν και πληθύνονταν και μερικές απ' τις 'πύλες' τύχαινε, πριν έλθει ο Χριστός ν' ανοίξουν'. Τότε ξεχωριστοί άνθρωποι με πίστη στον ένα Θεό αναλάμβαναν το σφράγισμά τους.




Το τελευταίο καταγεγραμμένο μάζεμα των 'διαφυγόντων' 'υποχθονίων' και το σφράγισμα των 'πυλών' που είχαν ανοίξει είναι ό,τι διαβάζουμε στο κείμενο του Αγίου Ανδρέα. Από κείμενο του 15ου αιώνος, του οποίου ο συγγραφεύς παραμένει άγνωστος, προκύπτει άμεσα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος έκλεισε τα βδελυρά έθνη με χάλκινες πυλες οι οποίες περιβάλλονταν από 'ασύγκριτον ύαλο'. Η ύαλος ήτο ένα ορυκτό που οι αρχαίοι Έλληνες εισήγαγον απ' την Αίγυπτο με κρυσταλλική δομή και το χρησιμοποιούσαν ως φακό, ώστε να εστιάσουν τις ακτίνες του ήλιου για ν' ανάψουν φωτιά. Ο χαλκός από μόνος του δεν ήτο αρκετός και για τον λόγο ότι μπορούσε εύκολα να σπάσει, περιβλήθηκε μ' ένα είδος γυαλιού ασύγκριτου, που πιθανότατα να σημαίνει κάποιο είδος ενεργειακού πεδίου. Υπάρχουν περί τις 72 πύλες προς τα 'Τάρταρα'. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα, θα τις ανοίξει ο 5ος 'άγγελος', σπάζοντας στις έσχατες μέρες τη 'σφραγίδα' και θα βγουν ξανά στην επιφάνεια για 150 μέρες οι Νεφελίμ στην επιφάνεια της γης, τρώγοντας ξανά τους αμαρτωλούς ανθρώπους αλλά και ζώα. 'Και έχουσιν ουράς ομοίας σκορπίοις και κέντρα, και εν ταίς ουραίς αυτών εξουσίαν έχουσι του αδικήσαι τους ανθρώπους μήνας πέντε'. (Αποκάλυψη, Κεφ.Θ,10) Οι πυλες θα παραμείνουν σφραγισμένες έως ότου έλθουν τα έσχατα χρόνια κι ανοιχθούν απ' τον Άγγελο του Κυρίου. Κατ' αρχήν γι' αυτές τις δραστηριότητες του Αλεξάνδρου ουδείς γνωρίζει, αφού όλα τα σχετικά αρχαία κείμενα αποκρύπτονται επιμελώς. Υπάρχουν πολλές πηγές που μας μιλούν για τις 'πύλες'. Τα γραπτά αυτά κρύβονται σε βιβλιοθήκες στα Ιεροσόλυμα, το Βατικανό, τη Νεβάδα. Σε διάφορα βιβλία σχετικά με αυτό το θέμα, λέγεται πως η έδρα των Νεφελίμ βρίσκεται στην έρημο Τάκλα Μακάν, στην επαρχία Ξίν Γιάνγκ, στην Βόρεια Κίνα. Το όνομα Τάκλα Μακάν στην τοπική γλώσσα σημαίνει 'μπαίνεις μέσα αλλά δεν βγαίνεις έξω'. Εκεί υπάρχει μια πανάρχαια και τεραστίων διαστάσεων πυραμίδα που στην κορυφή της κάποτε υπήρχε ο ναός του Βάαλ. Κάτω απ' την αρχαία αυτή πυραμίδα, η οποία ονομάζεται Λευκή Πυραμίδα, υπάρχει μια υπόγεια πολιτεία που ονομάζεται Μαχ-Τανέ, στην γλώσσα των Ναχρμπεν σημαίνει Λευκή Πολιτεία.




Το Λευκό Αδελφάτο για το οποίο και οι γέροντες του Αγίου Ορούς γνωρίζουν,  είναι ουσιαστικά ένα 12μελές συμβούλιο το οποίο αποτελείται από Νεφελίμ και άλλους αρχέγονες δαίμονες οι οποίοι είναι ο Αζαζελ, ο Αζαζελον, ο Αζαραντελ και ο Αζαελ. Στους τέσσερις αυτούς δαίμονες-αγγέλους, θα δοθεί εξουσία να κάνουν μεγάλες καταστροφές πάνω στην γη στα έσχατα χρονιά. Σε συνδυασμό με την ιστορία και την προφητεία του Αγίου Ανδρέα, ο Αλέξανδρος έκλεισε τους Νεφελίμ, τα ρυπαρά έθνη δηλαδή, κάτω από πύλες (κάτω απ' τη Λευκή Πυραμίδα) το 326 π.Χ. καθώς και πύλες που βρίσκονται στην Ινδία. Πύλες υπάρχουν και στο Βόρειο Πόλο. Αυτοί οι Βασιλείς είναι που θα βγουν έξω στα έσχατα χρονιά μαζί με τους ακολούθους τους και θα βασανίσουν το κόσμο. Δεν θα τον σκοτώσουν, θα τον βασανίσουν μέχρι να δεχτούν το σφράγισμα. Αυτά αναφέρουν οι Γραφές. Ο Άγιος Ανδρέας μιλάει ότι η εξουσία τους πάνω στην γη θα κρατήσει για 660 ημέρες ενώ στο χωρίο που ακολουθεί από την Αποκάλυψη γίνεται λόγος για 5 μήνες μονό, για 150 ημέρες, για τον λόγο ότι ο κόσμος δεν θα αντέξει περισσότερο. Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι Νεφελίμ έχουν εκτροφεία κλωνοποιημένων ανθρώπων που τους χρησιμοποιούν σαν δούλους και σαν τροφή. Για τους Νεφελίμ οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα άλλο από εκτρεφόμενα ζώα και στην γλώσσα τους μας ονομάζουν Γκοϊμ, που σημαίνει καταναλώσιμος. Οι Νεφελίμ δεν μπορούν να εξέλθουν απ' τις πύλες, παρά μονάχα οι πνευματικά ισχυροί απ' αυτούς, όταν κάποιος τους καλέσει όπως γίνεται με την επίκληση δαιμόνων. Την επάνοδο τους στη γη την ονομάζουν Μεγάλη Επιστροφή. Τις πύλες αυτές θα ανοίξει ο 'Αντίχριστος' στα έσχατα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο που έχει ειπωθεί ότι οι μάρτυρες αυτών των χρόνων θα είναι οι μεγαλύτεροι όλων των εποχών. Όσον αφορά τον Μέγα Αλέξανδρο, τον βοήθησαν 2 Ελοχίμ οι οποίοι τον ακολούθησαν απ' το ναό του Άμμωνος Διός στη Σίββα της Αιγύπτου στην Ινδία. Αυτός ήτο ο σκοπός του ταξειδιού του Αλεξάνδρου απ' την Ινδία (=ήν του Δία, δηλαδή ανήκε στον Δία). Μετά τη μάχη με τους εκεί Νεφελίμ–θεούς (εκατόγχειρες), την Τιτανομαχία ή Μαχαραμπάτα, Ραμαγιάνα, Ινδικές βέδες, ο Δίας κατέκτησε την περιοχή την οποία κυριολεκτικά κατέκαυσε με φοβερά όπλα. Ακόμα και σήμερα οι βράχοι φαίνονται λιωμένοι στην κεντρική Ινδία, Χαϊντεραμπάν, και είναι εμφανώς στρογγυλεμένοι. Υπάρχει και κείμενο του 7ου αιώνος το οποίο δικαιώνει και επιβεβαιώνει και πάλι τον Άγιο Ανδρέα, ότι δηλαδή ο Μέγας Αλέξανδρος σφράγισε αυτές τις πύλες.



....συνεχίζεται!