Ο Arnold Leese (1878-1956) αποτέλεσε επί σειρά ετών μία 'ενοχλητική αλογόμυγα' στην πλάτη του βρετανικού πολιτικού κατεστημένου. Ο Leese ήτο αντίθετος στην εμπλοκή της Βρετανίας στον πόλεμο με την Γερμανία, όπως και πολλοί άλλοι εκείνη την εποχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήτο ο William Joyce ή Λόρδος 'Haw-Haw'. Για την αντίθεση αυτή, η οποία στην πραγματικότητα έσωσε εκατομμύρια Βρετανούς απ' τον θάνατο, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε εις θάνατον βάσει του 'Κανονισμού Αμύνης' 18Β, φυσικά με τις ευλογίες των Εβραίων που επιθυμούσαν να σύρουν την Βρετανία σ' έναν αδελφοκτόνο πόλεμο. Ένα απ' τα μυστικά του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου ήτο πως οι 'δημοκρατικοί' Σύμμαχοι εξόντωναν όσους αποτελούσαν εμπόδια για τα σχέδιά τους, για αμιγώς πολιτικούς λόγους. Οι πολιτικές διώξεις είναι χαρακτηριστικό των σημαντικών κοινωνικών ανακατάξεων. Εξίσου χαρακτηριστική η περίπτωση του Rudolf Hess. Ποιοί ήσαν και είναι πίσω απ' τις διώξεις φρονήματος, δεν επιδέχεται άλλης αναλύσεως. Αρκεί το λατινικό 'Cui bono?'. Ο Leese ήτο Βρετανός φασίστας πολιτικός, κτηνίατρος στο επάγγελμα και ο οποίος ειδικεύετο στις καμήλες.
Ο Leese γεννήθηκε στο Lytham St Annes του Lancashire και φοίτησε στο Ίδρυμα Giggleswick. Ήτο μοναχικός τύπος. Με την αποφοίτησή του απεδέχθη μία θέση κτηνιάτρου-χειρουργού στην Ινδία. Προηγουμένως είχε εργασθεί στο East End στο Λονδίνο. Εργάσθηκε επί 6 χρόνια ως Ειδικός Κτηνίατρος στις καμήλες, προσφέροντας τις υπηρεσίες του στο προτεκτοράτο της Ανατολικής Αφρικής που ανήκε στην Βρετανική Αυτοκρατορία.
Δημοσίευσε τα συμπεράσματά του πάνω στις καμήλες στην επιθεώρηση 'The Journal of Tropical Veterinary Science' το 1909. Το παράσιτο που έπληττε τις καμήλες 'Thelazia leesei' έλαβε την ονομασία του απ' τον Leese. Μετατέθηκε στις ιατρικές μονάδες του Βρετανικού Βασιλικού Στρατού και υπηρέτησε στο Δυτικό Μέτωπο και στη Μέση Ανατολή. Αργότερα επέστρεψε στην Βρετανία, όπου και συνέγραψε το 1927 το 'A Treatise on the One-Humped Camel in Health and in Disease', μία πραγματεία πάνω στις καμήλες, έργο το οποίο αποτελεί αυθεντία στην Ινδία εδώ κι ολόκληρες δεκαετίες. Εγκαταστάθηκε στο Stamford του Lincolnshire, όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 1927. Στο Stamford ο Leese συνδέθηκε με φιλικούς δεσμούς με τον οικονομολόγο Arthur Kitson, ο οποίος ήτο μέλος της πατριωτικής ένωσης 'The Britons'. Ο Kitson έπεισε τον Leese ότι ο έλεγχος του χρήματος ήτο το κλειδί της πολιτικής ισχύος και το χρήμα ελέγχετο παγκοσμίως απ' τους Εβραίους. Ο Kitson εφοδίασε τον Leese μ' ένα αντίγραφο του 'Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών'. Η εβραϊκή πρακτική της σφαγής των ζώων 'kashrut' που σχετίζεται με τους εβραϊκούς νόμους της νηστείας, τροφοδότησε τον αντισημιτισμό του Leese. 'Kashrut' ήτο το σύνολο των εβραϊκών νόμων περί της διατροφής. Τι τρόφιμα μπορεί και τι δεν μπορεί να φάει ένας Εβραίος και πως πρέπει να παρασκευάζονται και να καταναλώνονται αυτά τα τρόφιμα.
H λέξη 'Kashrut' προέρχεται απ' την εβραϊκή ρίζα 'Kaf-Shin-Resh', η οποία σημαίνει λιτός, κατάλληλος, ορθός. Πρόκειται για την ίδια ρίζα απ' την οποία προέρχεται η λέξη 'kosher', η οποία αφορά την τροφή που πληροί αυτές τις προδιαγραφές. Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται επίσης για να υποδηλώσει τελετουργικά αντικείμενα που συνάδουν του εβραϊκού νόμου και θεωρούνται κατάλληλα για τελετουργική χρήση. Δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο του διατροφικού κώδικα 'kosher'. Δεν πρόκειται για κάποιο τρόπο μαγειρικής. Το κινέζικο φαγητό μπορεί να θεωρηθεί 'kosher' αν παρασκευαστεί και μαγειρευτεί κατά τον εβραϊκό νόμο. Υπάρχουν πολλά κινέζικά εστιατόρια που σερβίρουν 'kosher' φαγητά στη Φιλαδέλφεια και την Νέα Υόρκη. Τα τρόφιμα που δεν είναι 'kosher' συνήθως αναφέρονται ως 'treyf' (κυριολεκτικά σημαίνει σκισμένο, απ' την εντολή να μην τρώνε τα ζώα που έχουν σχιστεί από άλλα ζώα). Ωστόσο, πολλοί σύγχρονοι Εβραίοι πιστεύουν ότι οι νόμοι της 'Kashrut' είναι πρωτόγονοι κανονισμοί για την υγεία που έχουν καταστεί άνευ αντικειμένου με τις σύγχρονες μεθόδους παρασκευής των τροφίμων. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ορισμένοι απ' τους διατροφικούς νόμους έχουν ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία. Για παράδειγμα, οι νόμοι της 'kosher' διατροφής είναι τέτοιοι, ώστε τα 'kosher' κρεοπωλεία και σφαγεία έχουν εξαιρεθεί από πολλούς κανονισμούς του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Διόλου τυχαίο ότι οι Εβραίοι έχουν εξαιρεθεί από οποιαδήποτε διατροφική συνάφεια με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτό αρκεί για να εξηγήσει τον διατροφικό πόλεμο και τον εντονότερο έλεγχο της διατροφής των ανθρώπων...απ' τους ίδιους τους Εβραίους. Η διατροφή 'kosher' δεν σχετίζεται μονάχα με λόγους υγείας ή τήρησης του εβραϊκού νόμου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο η καμήλα ή το κρέας κουνελιού ('treyf') είναι λιγότερο υγιή απ' το αγελαδινό ή το κατσικίσιο κρέας. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων προκαλούν πρόβλημα στην πέψη, όπως δεν υπάρχει κάποια σύγχρονη τεχνική παρασκευής τροφίμων που ν' αναπαράγει το όφελος για την υγεία απ' την κατανάλωση 'kosher' τροφής ξεχωριστά. Η μόνη απάντηση σ' όλα αυτά τα παράδοξα είναι η εξής: 'Επειδή το λέει η Torah'. Η Torah δεν εξηγεί τους νόμους αυτούς. Πολλοί θεωρούν πως οι νόμοι της 'Kashrut' εντάσσονται στο πλαίσιο των 'chukkim' νόμων που είναι άνευ ουσίας. Ο Ραβίνος Hayim Halevy Donin, στο βιβλίο του 'To Be a Jew' που αποτελεί μία πηγή πάνω στον παραδοσιακό Ιουδαϊσμό, εξηγεί ότι αυτοί οι νόμοι δεν αποτελούν τίποτα άλλο από μία κλήση για αγιότητα.
Η δυνατότητα να γίνει διάκριση μεταξύ σωστού και λάθους, καλού και κακού, καθαρού και μιαρού, ιερού και βέβηλου, είναι πολύ σημαντική, ΄βασει της απόλυτης 'λογικής', στον Ιουδαϊσμό. Οι νόμοι περί του τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται να φάει ένας Εβραίος στοχεύουν στον αυτοέλεγχο. Κατ' αυτό τον τρόπο, η διατροφή ισοδυναμεί μ' ένα τελετουργικό. Το εβραϊκό τραπέζι συχνά συγκρίνεται με το βωμό του Ναού στη ραβινική λογοτεχνία. Στην αγορά κρέατος απ' ένα 'kosher' κρεοπωλείο ή στην αγορά 'kosher' πιστοποιημένων προϊόντων, το μόνο πράγμα που πρέπει να σκεφτεί ένας Εβραίος είναι ο διαχωρισμός του κρέατος και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Πολλοί Εβραίοι θεωρούν πως η δυσκολία 'kosher' διατροφής εντάσσεται στο σχέδιο του Θεού, ώστε να κοινωνικοποιηθούν οι Εβραίοι με τους υπόλοιπους ανθρώπους που δεν ακολουθούν την 'kosher' διατροφή. Οι θεμελιώδεις νόμοι της 'kashrut' είναι οι εξής:
1. Ορισμένα ζώα δεν μπορούν να καταναλωθούν καθόλου. Ο περιορισμός αυτός περιλαμβάνει τη σάρκα, τα όργανα, τα αυγά και το γάλα των ζώων που απαγορεύονται.
2. Απ΄τα ζώα που μπορούν να καταναλωθούν, πρέπει να σφάζονται τα πουλιά και τα θηλαστικά, σύμφωνα με τον εβραϊκό νόμο.
3. Όλο το αίμα πρέπει να στραγγίζεται απ' το κρέας ή στο ψητό πριν απ' την κατανάλωσή του.
4. Ορισμένα μέρη των επιτρεπόμενων προς κατανάλωση ζώων δεν μπορούν να καταναλωθούν.
5. Όσον αφορά το κρέας (η σάρκα των πτηνών και των θηλαστικών) δεν μπορεί να καταναλωθεί από κοινού με τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τα ψάρια, τα αυγά, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά μπορούν να καταναλωθούν από κοινού είτε με κρέας είτε με γαλακτοκομικά.
6. Τα σκεύη που έχουν έρθει σ' επαφή με το κρέας δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τα γαλακτοκομικά, και το αντίστροφο. Τα σκεύη που έχουν έρθει σε επαφή με μη-'kosher' τρόφιμα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για 'kosher' τρόφιμα. Αυτό ισχύει μόνο για το μέρος όπου συνέβη η επαφή, ενόσω το φαγητό ήτο ζεστό.
7. Τα προϊόντα που παράγονται απ' τα αμπέλια των μη-Εβραίων δεν μπορεί να καταναλωθούν, μέσω της τροφής ή της πόσης.
Αναλυτικές λεπτομέρειες όσων αναφέρονται επιγραμματικά παραπάνω μπορεί να βρει κανείς στο 3o βιβλίο της Πεντατεύχου και ταυτόχρονα στο 3ο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ως συνέχεια της 'Εξόδου' με το όνομα 'Λευϊτικό' ή 'Λευϊτικόν'. Τα κύρια γεγονότα που αναφέρονται στο Λευϊτικό, κατά σειρά, είναι: Θυσίες Εβραίων, αιματηρές και αναίμακτες (Κεφ.Α΄ - Ζ΄), Ορισμός του Ααρών ως αρχιερέα και των υιών του ιερείς (Κεφ.Η΄- Ι΄), Καθαρά και ακάθαρτα ζώα (Κεφ.ΙΑ΄), Λέπρα των Εβραίων, διατάξεις καθαρισμού (ΙΒ΄ - ΙΣτ΄), υπόψη 5 Κεφάλαια, Αγιασμός (Κεφ. ΙΖ΄- ΚΒ΄), 6 Κεφάλαια, Περί Σαββάτου, Πάσχα Εβραίων, Σκηνοπηγίας, Ιωβηλαίου, και ειρηνικών προσφορών (Κεφ.ΚΓ΄ - ΚΕ΄), Ευλογίες στους τιμητές των εντολών (Κεφ.ΚΣτ΄), Περί προσώπων, ζώων, κτημάτων, δανεισμού, διαχείρισης χρημάτων και του φόρου της δεκάτης (Κεφ.ΚΖ΄). Στο 'Δευτερονόμιο' ή 'Δευτερονόμιον', στο 5ο και τελευταίο βιβλίο της Πεντατεύχου και ταυτόχρονα το 5ο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ως συνέχεια των Αριθμών δίδονται λεπτομέρειες για την τελετουργική διατροφή των Εβραίων. Στο 'Περί καθαρότητας, εορτών, θυσιών, προσόδων ιερέων, πόλεων και αστικών διατάξεων' (Κεφ.ΙΔ΄- Κστ΄).
Επιστρέφοντας στα όσα ελέχθησαν για τον Leese, εκείνος συνέγραψε το φυλλάδιο 'Fascism for Old England', έχοντας επιδείξει έντονο ενδιαφέρον για τον ιταλικό φασισμό, πλαισίωσε τους Βρετανούς Φασίστες το 1924. Ο Leese συμμετείχε στην ιταλική ομάδα 'Centre International d’ Études sur la Fascisme' που επιδίωκε την ιδεολογική διάδοση του ιταλικού φασισμού σε παγκόσμια κλίμακα, ως 'εκ Βρετανίας' ανταποκριτής της ομάδας. Την ίδια χρονιά εξελέγη σύμβουλος στο Stamford μαζί με τον συναγωνιστή του Henry Simpson. Στην αυτοβιογραφία του, ο Leese έγραψε 'ήμαστε οι πρώτοι συνταγματικά εκλεγμένοι φασίστες στην Αγγλία'. Ο Leese εγκατέλειψε τους Βρετανούς Φασίστες το 1928 κι αφού αποσύρθηκε στο Guildford, ίδρυσε τη δική του 'Αυτοκρατορική Φασιστική Λίγκα' (IFL) το επόμενο έτος. Η Λίγκα αρχικώς εναρμονίστηκε με τα ιταλικά φασιστικά ιδεώδη, ωστόσο κάτω απ' την καθοδήγηση του Henry Hamilton Beamish, ιδρυτού της ένωσης 'The Britons' εστίασε στον αντισημιτισμό. Οι εκδοτικές δραστηριότητες της Λίγκας χρηματοδοτήθηκαν απ' τον ίδιο τον Leese. Το 1932 ο Oswald Mosley πλησίασε τον Leese με στόχο την απορρόφηση της IFL στη δική του κραταιά 'Βρετανική Ένωση Φασιστών'. Ενώ οι σχέσεις μεταξύ των δύο ανδρών ήσαν αρχικώς εγκάρδιες, ο Leese επιτέθηκε στον Mosley για την αποτυχία του να εστιάσει στο 'Εβραϊκό Ζήτημα'. Ο Leese κατηγόρησε ευθέως την οργάνωση του Mosley ως 'kosher φασίστες'. Ο αντισημιτισμός ήτο αυτό που χαρακτήριζε τον Leese, πολύ περισσότερο απ' την προσήλωσή του στα φασιστικά ιδεώδη. Η εμμονή του αυτή επετάθη έως σημείου υστερίας, κατόπιν της επισκέψεώς του στη Γερμανία και της γνωριμίας του με τον Julius Streicher. Ο Leese προσάρμοσε το περιοδικό του 'The Fascist' στα πρότυπα του 'Der Stürmer'. Ο αντισημιτισμός του εξελίχθηκε σε φυλετισμό, οπότε κι άρχισε να ομιλεί και να γράφει ότι ο Άριος είναι ο δημιουργός του πολιτισμού και της κουλτούρας. Υποστήριξε δε ότι η Άρια Φυλή βρίσκεται σε διαρκή κι άνισο αγώνα με τον Εβραίο, η έκβαση του οποίου θα καθορίσει απολύτως το μέλλον της ανθρωπότητος.
Ο Leese, απ' το 1935, είχε προτείνει τη μαζική δολοφονία των Εβραίων με τη χρήση των περίφημων θαλάμων αερίων, καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως το 1936, οπόταν κατηγορήθηκε από κοινού με τον συναγωνιστή του και μέλος της Λίγκας Walter Whitehead για 6 κατηγορίες που αφορούσαν 2 άρθρα που δημοσιεύθηκαν στο τεύχος Ιουλίου της φασιστικής εφημερίδας της Λίγκας με τον βαρύγδουπο τίτλο 'Jewish Ritual Murder' που αργότερα κυκλοφόρησε ως ξεχωριστό φυλλάδιο. Καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για 6 μήνες αντί του προστίμου για την πρόκληση διασαλεύσεως της τάξεως. Μαζί με το ανωτέρω κυκλοφόρησε το φυλλάδιο 'My Irrelevant Defence', στις σελίδες του οποίου ουσιαστικά εξέθεσε την υπερασπιστική γραμμή του, αναφέροντας πως στον εορτασμό του Πάσχα περιλαμβάνεται κι η θυσία των παιδιών των Χριστιανών απ' τους Εβραίους. Ο Leese ήτο απολύτως αφοσιωμένος στην Βρετανία κι επικριτικός προς τον Adolf Hitler απ' την αρχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ενώ εξαγριώθηκε οπόταν και εδόθη διαταγή εγκλεισμού του το 1940. Παρέμεινε ασύλληπτος έως τις 9/11/1940, δημοσιεύοντας τις απόψεις του, ενώ αντιστάθηκε σθεναρά κατά την διάρκεια της συλλήψεώς του, καθώς θεώρησε πως ήτο προσβολή για τον πατριωτισμό του. Ο Leese θεωρούσε πως ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ήτο 'Πόλεμος των Εβραίων', ενώ εναντιώθηκε στο Σύμφωνο Συνεργασίας Hitler-Stalin και κατέκρινε τους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές και τους συμμάχους τους για την εισβολή τους στη Νορβηγία. Απελευθερώθηκε το 1944 για λόγους υγείας.
Μετά την λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ο Leese δημιούργησε το 'Jewish Information Bureau', ενώ εξέδωσε το αντισημιτικό περιοδικό 'Gothic Ripples' που περιείχε και ρατσιστικά σχέδια κι αναφορές προς τους Νέγρους στην στήλη 'Nigger Notes'. O Leese φυλακίστηκε εκ νέου το 1947 μαζί μ' άλλα 7 πρώην μέλη της Λίγκας, αφού καταδικάστηκε σε κάθειρξη ενός έτους επειδή είχε βοηθήσει να δραπετεύσουν Γερμανοί αιχμάλωτοι πολέμου που είχαν υπηρετήσει στα Waffen SS. To 1951 συνέγραψε την αυτοβιογραφία του με τίτλο 'Out of Step: Events in the Two Lives of an Anti-Jewish Camel Doctor'. Ο Leese ήτο μέντορας του νεαρού, τότε, Colin Jordan, στον οποίο κι άφησε ως κληρονομιά το σπίτι του επί της Holland Princedale Road στο Λονδίνο, η χήρα του οποίου το διατήρησε ως καταφύγιο με το όνομα 'Arnold Leese House' και το οποίο εξελίχθηκε σε ορμητήριο του Colin Jordan.
Χρήσιμος σύνδεσμος: http://yiorgosthalassis.
